เที่ยวถ้ำพระยานคร นอนปราณบุรี

ถ้ำพระยานคร จังหวัดประจวบคีรีขันธ์

ขึ้นเริอไปถ้ำ

ภายในถ้ำพระยานคร

ลูกมะกลิ้งพืชสมุนไพร

                 ลูกมะกลิ้ง ภาษาปกาเกอะญอเรียกว่า ดะเซซา เป็นไม้เถา  มีลูกขนาดส้มโอ เมล็ดมีน้ำมันมาก เปลือกมีความขมมากสุดๆ ใช้เป็นสมุนไพรรักษาโรคผิวหนังได้หลายชนิด สมัยโบราณใช้เป็นส่วนหนึ่งของสมุนไพรที่ใช้ในการแช่อาบเพื่อทำให้ร่างกายคงกะพัน มีดฟันแทงไม่เข้า เมล็ดสุกรับประทานได้  ผมไปพบที่บ้านหินลาดใน อ.เวียงป่าเป้า จ.เชียงราย เมื่อเดือนสิงหาคม 2554 ที่ผ่านมา   เป็นหมู่บ้านชนเผ่าปกาเกอะญอ (กระเหรี่ยง)ชาวบ้านนำมายำกับหนอไม้กินกัน หมู่บ้านหินลาดใน เป็นหมู่บ้านที่รักษาป่าได้อุดมสมบูรณ์มาก

งานศพที่เวียงจันทร์

วันที่ 29 กค. 2554 ผมกับคณะ ออกเดินทางไปร่วมงานศพของพ่ออุ่นเรือน ที่เวียงจันทร์  ออกจากลำพูนเวลา ตี4 ไปถึงอุดร แล้วข้ามไปเวียงจันทร์ 4 เย็นเข้าทีพักแล้วเข้าไปเครพศพผู้ตาย

หมายกำหนดการที่เขียนไว้ในการเสียศพวันใหนบ้างซึงพอจะอ่านออกได้บ้างว่า
จะเผ่าศพวันใหน ลองอ่านดูนะครับ

กล้วยไม้แสนสวย

                                                                                                                                                                              

กล้วยไม่สีขาวสะอาดตาดอกนี้ไม่รู้ชื่อว่าอะไรนะเห็นมันสวยดีเลยถ่ายมาให้ดู ใครรู้จักช่วยบอกที
การที่เราได้ชมดอกไม้ ทำให้จิตใจเราสดชื่นอย่าง
บอกไม่ถูก ท่านมีความเห็นตามผมไหมครับ

ลูกมะขมหรือ (บ่าขม)

ลูกมะขมหรือ (บ่าขม)ที่ชาวบ้านปาเกอญอเรียกตามภาษาท้องถิ่นมีลักษณะลำต้นสูงเต็มที่ 5-6 เมตรมีกิ่งก้านขยายใบคล้ายใบชา  แต่ไม่ค่อยผลัดใบเป็นพืชเศรษฐกิจในชุมชน

จะออกดอกช่วงเดือน กรกฎาคม-สิงหาคม ทุกปีชอบขึ้นตามป่าดงดิบธรรมชาติ

            ผลโตเต็มที่จะหล่นลงดินตามธรรมชาติจึงค่อยเก็บนำมากะเทาะเปลือกเอาเมล็ดออก  เมล็ดคล้ายๆลูกเกาลัด นำมาต้มยิ่งนานยิ่งดี  เด็กๆบนดอยจะชอบกินแทนขนม รสชาติจะออกหอมมัน  ผู้เฒ่าผู้แก่จะนำมาต้มกินกับข้าวเหนียวร้อนๆ อาหารมื้อนั้นสุดแสนวิเศษเลยทีเดียว

            ชุมชนบ้านห้วยหินลาดใน ตำบลแม่โป่ง อำเภอเวียงป่าเป้าจังหวัดเชียงราย จะเก็บลูกมะขมที่ร่วงหล่นจากต้นจากป่าอนุรักษ์ของชุมชน  นำมาขายให้กับพ่อค้าในเมืองที่เข้ามารับซื้อถึงที่ “ลูกมะขม”นอกจากต้มกินได้ก็ยังสามารถนำไปเข้าเครื่องยาแผนโบราณได้อีกทางหนึ่งด้วย สำหรับราคาที่พ่อค้ารับซื้อตกราคากิโลกรัมละ 24บาทชุมชนจะมีรายได้ปีละ 100,000บาทขอย้ำปีละหนึ่งแสนบาท เป็นพืชเศรษฐกิจที่น่าสนใจ ที่พื้นที่ป่าชุมชนอื่นไม่ควรมองข้าม

โคขาวลำพูน

โคขาวลำพูน ที่บ้านหว้ยไซ ของคุณสุเมธ สุปรีดาจิตร เป็นโคขาวลำพูนพันธ์แท้ ที่คุณสุเมธได้เลี้ยงเอาไว้ เป็นโคขาวลำพูนที่น้อยคนนักจะรู้จักคุณค่าของมัน นับว่าเป็นแหล่งที่เลี้ยงโคขาวพันธ์แท้อีกแห่งของจังหวัดลำพูน ถ้าใครสนใจจะมาดูโคขาวลำพูนที่สวยงามก็เชิญมาที่ บ้านหว้ยไซ หมู 8 ต.ห้วยยาบหรือที่ผมผมยินดีที่จะนำไปชม ติดต่อโทร 084-1739963

กระด้งกับชีวิตชนเผ่ากระเหรี่ยงหรือปกาเกอะญอ

งานสืบสานวัฒนธรรม ประเพณีปีใหม่ม้ง

งานสืบสานวัฒนธรรม ประเพณีปีใหม่ม้ง

  ด้วยสถานการณ์ทางเศรษฐกิจและสังคมที่เปลี่ยนแปลงไปทำให้ชาวเขาเผ่าม้งส่วนหนึ่ง อพยบลงมาทำงานอยู่ในสังคมเมือง โดยเฉพาะชาวม้งในตระกูลม้งหาง ที่ปัจจุบันมีจำนวน 5 พันกว่าคนในประเทศไทยเด็กม้งรุ่นใหม่ที่เกิดและเติบโตในสังคมเมือง เริ่มที่จะลืมประเพณีวัฒนธรรมที่ดีงามของแม้แต่ภาษาพูดของตนเอง เกิดการแบ่งแยกระหว่างคนรุ่นเก่ากับคนรุ่นใหม่จากปัญหาที่เกิดขึ้น ทำให้สมาคมพัฒนาม้งหาง จัดงานสืบสานวัฒนธรรมประเพณีปีใหม่ม้งขึ้น โดยได้ประสานความร่วมมือกับสสว.10 เพื่อใช้พื้นที่บริเวณพิพิธภัณฑ์ชาวเขากลางแจ้งในการจัดงาน ระหว่างวันที่ ๑๕-๑๖ มกราคม ๒๕๕๔ เพื่อเป็นการอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรม

ประเพณีที่ดีงามให้เป็นที่รู้จัก เป็นการเปิดโอกาศให้ชาวเขาเผ่าม้งที่ใช้ชีวิตในสังคมเมือง ได้ร่วมงานประเพณีปีใหม่ม้ง และเป็นการช่วยพัฒนาองค์กรเครือข่ายชนเผ่าม้งให้เข้มแข็งมากยิ่งขึ้นนอกจากนี้ สสว.๑๐ ยังได้มอบทุนการศึกษาให้กับเยาวชนชาวเขา

ที่กำลังเรียนในสถานศึกษาต่างๆอย่างไรก็ตาม แม้วัฒนธรรมประเพณีบางอย่าง จะมีการเปลี่ยนแปลงไปตามสถานการณ์ แต่สาระสำคัญของการจัดงานปีใหม่ม้ง ยังได้สท้อนในทัศนคติที่แฝงไว้ด้วยค่านิยมที่ปลูกฝัง และสืบทอดต่อๆกันมา เป็นการเชื่อมสายสัมพันธ์ ให้เกิดความภาคภูมิใจแลตระหนักในการที่จะสืบทอดประเพณีวัฒนธรรมประเพณีที่ดีงาม ของชนเผ่าของตนเองให้คงอยู่ตลอดไป

การถ่ายภาพต่อยาว

วันที่ 11 กพ.2554 งานวันสหกรณ์สันกำแพง ผมได้ไปถ่ายภาพการจัดงาน
วันนั้นเขามีการถ่ายรูปหมู่กัน มีการยื่นเข้าแถวกัยยาวมาก เลนส์เราก็มันไม่กว้างพอที่จะถ่ายให้ครบทั้งแถวได้หมดจึงต้องถ่ายทีละเฟรมแล้วเอามาต่อกันทีหลังภาพจึงออกมายาวๆนี้ละ

ท่องเที่ยวไปกับ Photolee: แม่ลูกดก

ท่องเที่ยวไปกับ Photolee: แม่ลูกดก

แม่ลูกดก

เมื่อวันที่ 28 มกราคม 2554 ทางสำนักงานที่ผมทำงานอยู่ได้จัดงานกีฬาขึ้นโดยไปจัดที่สถานรับเลี้ยงเด็ก ก่อนที่งานจะเริ่มก็ได้เลือบไปเห็น ผู้ที่ดูแลเด็กเข็นรถที่มีเด็กเล็กๆนั่งมาเต็มรถ เด็กทุกคนเป็นเด็กที่พ่อแม่ทอดทิ้ง สถานรับเลี้ยงแห่งนี้จึงต้องรับภาระเลี้ยงดูพวกเขา เด็กทุกคนน่ารัก พวกเขาโหยหาความรักจากพ่อแม่  เขาเห็นทุกคนเป็นพ่อเป็นแม่บ้างคนถูกอ้มแล้วจะไม่ยอมจากเราเลย น่าสงสารที่สุดเมื่อเขาโตมันจะเป็นอย่างไรถ้าหากเขารู้ว่าแม้แต่พ่อแม่ตัวจริงไม่ต้องการเขา แต่บ้างคนก็โชคดีมีคนใจดีมาขอไปเป็นบุตรบุญทำ บ้างคนไปอยู่ถึงต่างประเทศ ได้อยู่สุขสบายก็มี สัตว์เมื่อมันมีลูกมันยังเลี้ยงลูกของมันได้ แต่นี้คนทำไมทอดทิ้งลูกของตัวเองได้ลงคอ อายสัตว์มันบ้างซิ

การประชุมกลุ่มจังหวัดครั้งที่ 1

ระหว่างวันที่ ๔-๕ มกราคม ๒๕๕๔ นายปิ่นชาย ปิ่นแก้ว ผู้ตรวจการทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์เปิดการประชุมกลุ่มจังหวัดครั้งที่ ๑ ณโรงแรมเชียงใหม่ฮิลล์ เป็นการประชุมของหัวหน้าหน่วยงานของกระทรวงฯ ใน ๘ จังหวัดภาคเหนือเพื่อเป็นการทำงานบูรณาการการทำงานของหน่วยงานร่วมกันเพื่อวิเคราะห์ความเสี่ยงของโครงการต่างๆที่ทำกับชุมชนเพื่อลดความเสี่ยงในการทำงานให้เกิดประสิทธิภาพของงานให้ประสบความสำเร็จมากที่สุด และผู้ตรวจกระทรวงฯได้มอบนโยบายในการทำงานให้ มีการจัดตั้งสภาเยาวชนระดับตำบลใหัครบทุกตำบล และการทำงานไม่ให้มีเรื่องร้องเรียน หรือถ้ามีหัวหน้าหน่วยงานต้องรับผิดชอบ

นายปิ่นชาย  ปิ่นแก้ว ผู้ตรวจกระทรวงการพัฒนาสังคมฯ

นายศตวรรษ  สถิตย์เพียรศิริ ผอ.สสว.10 กล่าวรายงาน

ผู้ตรวจกระทรวง พม. มอบนโยบาย