เที่ยวเชียงตุ

เมื่อวันที่ 18-21พฤษจิกายน 2552 ผมมีโอกาสไปท่องเที่ยวกับหลวงพี่ไก่ ที่ได้จัดไปแสวงบุญที่เมืองเชียงตุประเทศพม่า ในการเดินทางครั้งนี้เราไปกัน10คนรวมคนขับรถเราเดินทางจากเชียงใหม่เวลา6โมงเช้า ถึงแม่สายประมาณ 10 โมง เข้าไปที่ทำการด่านตรวจที่แม่สายและข้ามด่านพรมแดนพม่าเข้าไปที่ตลาดในฝังพม่า เดินดูในตลาดสักพัก เพื่อรอรับมคุเทศนำทางที่ต้องไปกับเราอีกหนึ่งคน

       จากนั้นก็เดินทางต่อเพื่อมุงสู่เมืองเชียงตุ ระหว่างการเดินทางต้องผ่านด่านตรวจกว่าแปดจุด ถนนก็พอใช้ได้แต่เราไม่สามารถวิ่งได้เร็วเพราะถนนแคบ การวิ่งรถจะต้องวิ่งทางด้านซ้ายตลอดไม่เหมือบ้านเราที่วิ่งทางด้านขวาเรามาพักทานเข้าเที่ยงกันที่ บ้านท่าขี้เหล็ก ที่เป็นร้านที่รถเดินทางจะต้องมาพักทานอาหารกันที่นี่ เพาะเป็นที่พักรถโดยสารและขนสินค้าที่จะพักจอดเพื่อเช็ครถ รถที่วิ่งวิ่งมาไกลๆเครื่องมันจะร้อน เขาก็จะเอาน้ำมารดไห้เครื่องเย็นลง

        ระหว่างที่เราทานข้าวกันผมเหลือบไปเห็นในร้านเขาเปิดทีวีอยู่ แต่ชองทีวีที่เปิดเป็นละครไทยและเป็นช่อง7สีของประเทศไทย แต่แปลกคือเด็กเสริฟในร้านฟ้งภาษาไทยไม่ออก อาหารที่เราทานก็เป็นอาหารที่เหมือนของไทยทุกคนทานได้

        หล้งจากจัดการกับการกิน และทำธุระส่วนตัวเข้าห้องน้ำ เราก็ออกเดินทางกันต่อ ระหว่างทางก็จะมีรถขนสินค้าจากจีนวิ่งสวนทางกับเราเป็นระยะๆ รถที่เขาใช้ส่วนใหญ่จะเป็นรถที่ใช้มานานสมัยสงครามโลก ซึ่งเป็นรถของญี่ปุ่นบ้าง ของอังกฤษบ้าง

     ขอพักการเขียนไว้เท่านี้ก่อน เดียวมีเวลาจะมาเล่าต่อ สวัสดีครับวันนี้ขอเล่าต่อจากวันกอ่นที่เล่าค้างไว้ จากที่พักทานอาหารและเดินทางต่อนั้นเราก็มาพักแวะตลาดเล็กๆริมทาง แวะทักทายกับแม่ค้าที่ขายของ สินค้าที่นำมาขายก็มีปลาส้ม น้ำปู(ทำมาจากการเอาปูมาตำแล้วมักเอาไว้แล้วนำมาเคี่ยวไฟ จะมีลักษณะ สีดำใช้ตำน้ำพริกน้ำปู นำไปใส่ยำหนอไม้บ้าง)แม่ค้าใช้ภาษาไทยพื้นเมือง(ภาษายอง ซึ่งเป็นภาษาที่เราสามารถสื่อสารกับเขาได้ ซึงเป็นภาษาที่คนทางภาคเหนือ อย่างที่จังหวัดลำพูนแถวอำเภอบานธิบ้านผมเอง และอำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่บางหมู่บ้าน ภาษายอง(หรือไทยลื้อ)ยังมีที่สิบสองปันนาทางไต้ของประเทศจีน
     หล้งจากทานอาหารเสร็จเราก็เดินทางกันต่อไปเพื่อมุ่งสู่เมืองเชียงตุกันต่อไป